Ik heb een mantra ontwikkeld

 
 
 
Ik heb geleerd dat geluk een keuze is.
— Leonore

‘Ik deed regelmatig zelfonderzoek, en liet jaarlijks in het ziekenhuis een foto maken. Borstkanker komt in mijn familie veel voor, maar mij zou het dus níet gebeuren.

Vier jaar geleden voelde ik een knobbel. De huisarts verwees me snel door, maar volgens het ziekenhuis was er niets aan de hand. Nog geen half jaar later kreeg mijn zus de diagnose “borstkanker”. Ze had nooit iets gevoeld. En zes maanden later bleek ik toch ook zelf aan de beurt.

Ik wilde het eerst niet geloven – had er juist zó bovenop gezeten. Maar ik heb nooit geweten dat zowel een echo als een mammografie geen honderd procent zekerheid geeft. Wellicht was mijn situatie dan nu heel anders geweest.

Ik onderging the full package aan behandelingen, dacht mijn leven weer op de rit te hebben en maakte een reis naar Brazilië met mijn gezin. Het liep anders: ruim een jaar geleden bleek de kanker uitgezaaid. In diezelfde week overleed mijn moeder – aan eierstokkanker - en moest mijn zus met een zware chemokuur beginnen. Binnen zeven dagen veranderde mijn leven totaal. Het ergste van alles vind ik het idee dat ik mijn achtjarige dochter Liv misschien niet helemaal zal zien opgroeien.

Wat ik in mijn familie had meegemaakt, zou mij niet overkomen. En toch sta ik nu met mijn rug tegen de muur. Tegen iedere vrouw die iets voelt en het niet helemaal vertrouwt zou ik willen zeggen: dring aan op een waterdicht onderzoek. Voor mijn onwetendheid over de feilbaarheid van controles betaal ik nu een hoge prijs.

Ik geef niet op. Ik richt me op hoopvolle ontwikkelingen in het onderzoek naar borstkanker. En ik ben dankbaar dat mijn oncoloog me hierin ondersteunt, en me heel secuur begeleidt.

Ik heb een mantra ontwikkeld waar ik in geloof: ik zal mijn dochter achttien jaar zien worden. Zij denkt dat haar moeder na de eerste keer kanker weer beter is geworden. Dat laat ik zo. Ik wil haar niet belasten met onze angsten - ze is nog te jong (8) voor gedachten over de dood. Bovendien heb ik geleerd dat geluk een keuze is. Het leven met uitgezaaide borstkanker duurt misschien korter, maar is zeker niet minder mooi.’

Leonore, 49


Lees meer over het thema: uitgezaaide borstkanker

Vorige
Vorige

Voor onze dochters was het ook een zware tijd

Volgende
Volgende

Vechten maar weer