Dat is toch fantastisch!
‘Ik houd ontzettend van het leven. Het is prachtig! Ik heb me altijd overal in verdiept, wilde altijd van alles weten. Door mijn ziekte ben ik nog intenser gaan leven, geniet enorm van mijn tuin, van buiten zijn, van wandelen over het strand. Vorig jaar herfst borg ik mijn tuinslang op en sloot het water af in de veronderstelling dat ik er in de lente niet meer zou zijn. Kun je je voorstellen hoe blij ik was toen ik onlangs de boel weer aan ging sluiten?
Bepaalde dingen worden zó betrekkelijk. Oprechte en onvoorwaardelijke vriendschap, dát is wat telt. Toen ik aan de chemo zat en 17 kilo was afgevallen kwamen familie en vrienden koken en gezonde spullen brengen. In de woonkamer stonden altijd bloemen en ik heb dozen vol met de meest prachtige kaarten. Ik heb een vriendin die me sinds de diagnose “uitzaaiingen” elke dag een bloemenfoto stuurt via WhatsApp. Met mijn studievriendinnen heb ik dagelijks contact, dus mocht ik het even niet zien zitten dan is er altijd wel iemand die me oppept. Een collega heeft onlangs voor de vierde keer de Ladies Run voor me gelopen. Dat is toch fantastisch! Met mijn zus ben ik heerlijk een paar dagen naar Maastricht geweest in een tijd dat ik dacht mijn laatste uitstapje te maken. Ondertussen heb ik al verschillende tripjes gemaakt. En mijn dochter, mijn alles, heeft net haar diploma gehaald. Dat ik dat mag meemaken had ik vorig jaar niet durven dromen. Ik ben zo dankbaar voor deze extra tijd.’
Marijk, 57
Lees meer over het thema ‘Familie en vrienden’
