Kracht naar kruis

 
 
 

‘Wij zijn hervormd en ondervinden erg veel warmte van onze gemeente en ondersteuning van de dominee. Als je moet leven met uitgezaaide borstkanker, dan wordt alles wat je voelt, ieder pijntje, ieder kwaaltje, gerelateerd aan kanker. Ik denk dan al snel: “Niet in paniek raken” en mijn geloof sterkt me daarin. Wij zijn ervan overtuigd dat je kracht naar kruis krijgt. God legt mensen soms zeer zware beproevingen op, maar geeft daarbij ook kracht om het te dragen. Die overtuiging helpt ons heel erg.’

Medeleven

‘Je hebt deze ziekte nooit alleen. Ik heb veel steun van mijn man. Daarom zeg ik altijd: “Wij hebben samen kanker”. Je moet je realiseren dat je naasten met je mee lijden, niet alleen omdat ze jou ondersteunen, maar ook omdat ze door hun eigen verwerkingsproces gaan. Ik heb medeleven van de kinderen, kleinkinderen en sinds kort ook achterkleinkinderen. Ook vriendinnen, vooral als ze het zelf ook hebben meegemaakt. Dan word je toch beter begrepen.

Mijn man kreeg drie jaar geleden een herseninfarct en mocht een tijdje geen autorijden. Hij kon me dus ook niet naar het ziekenhuis brengen. Toen kwam onze straat in actie. Wie er allemaal wel niet wilde rijden! We hebben een lijstje gemaakt van de ziekenhuisafspraken en toen gekeken naar beschikbaarheid van buren en het probleem was opgelost.

Mijn huisarts is zeer geïnteresseerd in hoe het mij vergaat. Hij komt ook regelmatig op huisbezoek, zeker nadat ik weer een scan heb gehad. Hij heeft ons ook gestimuleerd om zelf dingen bij te houden, dus bloed- en tumorwaarden op te schrijven na iedere bespreking met de oncoloog. Wij hebben nu onze eigen tabellen ontwikkeld om overzicht te houden.’

Adri, 72


Lees meer over het thema ‘Familie en vrienden’

Vorige
Vorige

Maximaal een uur

Volgende
Volgende

Zonder mijn man zou ik dit niet volhouden