Accepteren en doorgaan

Vijftien jaar geleden werden uitzaaiingen in de longen vastgesteld. Een enorme schok. Er volgde vele kuren chemotherapie en later ook botversterkende medicijnen al jaren… Ik ben een keer bestraald voor een uitzaaiing op mijn ruggewervel, nu twee jaar geleden.

In het begin ondervond ik veel spanningen dat de kanker terug zou komen. Als ik bijvoorbeeld rugklachten had. Als de klachten na een aantal dagen weg waren, dan wist ik dat het toch niet de kanker was. In het begin was die angst sterk aanwezig, nu niet meer zo. We leiden een normaal leven.

Het is een kwestie van accepteren en doorgaan. Tijdens de behandelingen ben ik wel steeds vermoeider. Het vertrouwen in mijn lichaam is weg. Dat is wel eng. Maar er toch weer voor gaan en ook daar weer nuchter mee omgaan.’

Leny, 68