Ik bleek drager van dat gen te zijn
‘In 1972 – ik was toen 30 – kreeg ik voor het eerst borstkanker. We hadden een jong gezin met drie kinderen van 10, 7 en bijna 2. Er zat een knobbeltje in mijn linkerborst. Dat is weggehaald en onderzocht. Het bleek kanker te zijn. Mijn borst werd geamputeerd. Verder behandeling was niet nodig, maar de schrik zat er goed in. Ik was vooral bang dat ik de kinderen niet zou zien opgroeien, maar gelukkig ging alles goed.
In de jaren negentig werd het BRCA1-gen ontdekt. Ik bleek drager van dat gen te zijn. Een paar jaar later zijn mijn eierstokken preventief verwijderd en voelde ik me helemaal veilig.
In februari 2006 kwam ik voor controle in het ziekenhuis: mijn rechterborst bleek vol kankercellen te zitten. Een spannende zomer volgde, met een operatie, chemokuren en bestralingen. Dat was een moeilijke tijd, maar er was wel een groot verschil met de eerste keer. Nu waren de kinderen volwassen, ze hebben hun eigen gezin, werk en thuis.
Weer is het een paar jaar goed gegaan, tot ik in 2013 heel veel pijn in mijn botten kreeg. Het bleken uitzaaiingen te zijn. Daarvoor word ik nu behandeld. Ik hoop dat ik daardoor nog een poosje verder kan, want ik wil toch nog een poosje blijven bij mijn man, kinderen en acht kleinkinderen.’
Alie, 73
Lees meer over het thema ‘Erfelijkheid’
Natuurlijk huilen we af en toe. Toen de kanker terugkwam had ik nog alle moed, maar dat het daarna was uitgezaaid, ja, dat was een enorme klap. Dan brandt je kaarsje niet zo zeker.