Borstkanker heeft mijn leven beïnvloed, maar niet bepaald

‘Borstkanker komt in mijn familie veel voor. Bij mijn moeder is twee keer borstkanker geconstateerd en daarna is het ook nog uitgezaaid. Ze heeft erfelijkheidsonderzoek laten doen. Ik dacht: als mijn moeder positief test, laat ik mezelf ook testen. En bij een positieve test laat ik mijn borsten preventief verwijderen. Maar mijn moeder had niet het bekende BRCA1- of BRCA2-gen. Er is waarschijnlijk wél een erfelijke factor, maar we weten niet welke.’

Insect

‘In 2011, ik was 35, werkte ik voor Artsen zonder Grenzen in Liberia, in een kamp met vluchtelingen uit Ivoorkust. Het was de bedoeling dat ik bij thuiskomst – ik woonde toen in Aruba - weer een mammografie zou laten maken. Maar zover kwam het niet.

Ik lag te slapen, vanwege malariamuggen onder een klamboe. Een of ander irritant insect was het toch gelukt om onder het gaas door te kruipen. Plotseling kreeg ik jeuk, ik krabde mezelf en voelde toen een knobbeltje in mijn borst. Ik schrok verschrikkelijk. Het voelde absoluut niet als het bultje van een insectenbeet. Ik wist direct: dit is niet oké.’ 

In shock

‘Het kwam niet helemaal als donderslag bij heldere hemel. Ik heb er altijd rekening mee gehouden dat me dit zou kunnen overkomen. Maar ondanks dat was het wel een enorme schok toen ik het ontdekte. Het was op een zaterdagavond. De volgende dag was ik vrij, de enige vrije dag van de week. Ik ben de hele dag op mijn kamer gebleven, ben alleen naar buiten gegaan om te eten. Ik heb met niemand gepraat. Ik was min of meer in shock. Tegen de avond had ik mezelf weer onder controle en heb ik het een collega verteld. Toen ging het balletje rollen. Binnen vierentwintig uur waren alle opties uitgezocht: naar huis of blijven? Waar waren ze in staat om deugdelijk onderzoek te verrichten? Waar konden ze mij het beste behandelen? Zuid-Afrika was een mogelijkheid, maar dan kon ik net zo goed terug naar Nederland vliegen. Dat laatste heb ik dan ook gedaan.’

Mooi afsluiten

‘Toch ben ik niet hals over kop vertrokken. Mijn project zat er bijna op. Ik wilde dat eerst afronden. Ik besefte dat mijn leven waar ik zo van hield, met dit soort werk en veel reizen, er voorlopig niet meer inzat. Natuurlijk heb ik informatie ingewonnen of dat medisch verantwoord was. De artsen zagen geen bezwaar.

Het was zeker niet altijd eenvoudig om door te werken. Soms dacht ik: wat doe ik hier in hemelsnaam? Ik heb wel iets beters te doen voor mezelf! Maar meestal overheerste het gevoel dat mijn werk belangrijk was. Ik heb het op een mooie manier afgesloten.

In Nederland ben ik geopereerd. Daarna volgden een half jaar chemo- en een jaar lang immunotherapie. Het gaat nu goed met me.

Borstkanker heeft mijn leven beïnvloed, maar niet bepaald. Dat is ook mijn motto. Natuurlijk heeft het een behoorlijke impact op mijn leven gehad, maar dat was tijdelijk. Nu denk ik er niet meer elke dag aan. Het is uit mijn systeem.’

Preventief

‘Mijn jongere zus heeft haar borsten preventief laten verwijderen. Ik denk wel dat mijn ziekte voor haar de druppel was. Zij is dertien jaar jonger dan ik. Als kind zat zij al met een zieke moeder. Borstkanker beheerste al heel vroeg haar leven. Ze zei: “Ik ben er gewoon klaar mee! Ik wil niet de volgende worden”. Ze heeft gezien wat de gevolgen voor mij waren. Het heeft me, ondanks de controles, twee jaar van mijn leven gekost. Ik was er vroeg bij, maar desondanks heb ik nare operaties en therapieën moeten ondergaan. Mijn zus wilde dat niet.’

Wonder

‘Ik begon met een nieuwe baan, ik startte hiervoor met een studie, ik ging weer sporten. Ik zei: “Ik ben weer op de weg terug”. En toen gebeurde een wonder, ik werd zwanger.

Voor de chemotherapie begon, werd mij gevraagd of ik nog een kinderwens had. Ik had echt geen idee. Ik had wel wat anders aan mijn hoofd. Ik was net geopereerd, ik moest een zwaar behandeltraject in. Om later nog een keus te hebben, heb ik eicellen laten invriezen. Maar ik heb ze niet nodig gehad. Echt een wonder! Ik was 38, dus zo jong was ik nou ook niet meer en door de chemo was ik een tijdje in de overgang. De zwangerschap verliep zonder probleem, de bevalling ging goed. Mijn dochter heet Suya. Haar tweede naam is Felicia. Dat betekent blijdschap, gelukbrenger. Suya is een samenvoeging van de namen van mijn ouders: Suus en Jan. Ze is echt mijn cadeau!’

Jacoby 39, dochter van Suus

---

Lees meer over het thema ‘Erfelijkheid’