Ik bereid me altijd goed voor. De avond voor een consult of uitslag ga ik met mijn notitieboekje zitten. Ik ga door een denkbeeldige lijst met vragen en schrijf beknopt op wat er in de tussenliggende tijd opmerkelijk was.

Dit is echter niet 100% betrouwbaar. Dat wil zeggen een stijging van de tumormarker is niet altijd een uiting van toename van borstkanker en omgekeerd wil een daling niet altijd zeggen dat de therapie aanslaat.

Het onderzoeksteam achter de SONIA-studie heeft dit jaar de prestigieuze Patient Impact Award van het Nederlands Kanker Instituut in ontvangst mogen nemen. Deze erkenning onderstreept het belang van hun baanbrekende werk op het gebied van borstkankerbehandeling.

De SONIA-studie, een initiatief van vooraanstaande Nederlandse oncologen, onderzoekt de optimale toepassing van CDK4/6-remmers bij de behandeling van uitgezaaide, hormoongevoelige borstkanker.

Dag in dag uit werken zij zich de blubber om van kanker, en uiteraard niet alleen van borstkanker, een chronische ziekte te maken. Het laat deze helden niet los. Het laat óns niet los. Omdat kanker de ziekte van de duivel is, omdat kanker de mens in al zijn onschuld treft. Omdat kanker zelfs kinderen kan treffen, Carola. Je durft er niet eens aan te denken.. dat jouw kind of kleinkind… ach ik durf de zin niet eens af te maken. Het maakt me verdrietig en intens kwaad tegelijk Carola.

De behandeling van lobulair borstkanker kan verschillen afhankelijk van de specifieke kenmerken van de tumor, zoals hormoongevoeligheid en de aanwezigheid van HER2-eiwitten.

Het UMC Utrecht organiseert op 15 oktober samen met het Erasmus MC, Nederlands Kanker Instituut en Maastricht UMC+ een middagcongres in Utrecht voor patiënten en zorgverleners.

De diagnose borstkanker is een schok voor elke vrouw, maar al helemaal als je jonger dan 40 jaar bent. ‘Je krijgt enorm veel te horen: dat je borst er misschien wel af moet, dat je erfelijk belast kunt zijn en dat de chemotherapie ervoor kan zorgen dat je geen kinderen meer kunt krijgen. Dat is nogal wat’, vertelt internist-oncoloog Agnes Jager in de podcast In Opname.

De laatste ochtend, vlak voor mijn vertrek uit het ziekenhuis, werd ik in een stoel voor de badkamerspiegel van de chirurgische afdeling geplaatst. Daar zat ik: de vrouw met één borst. Schrikken van je eigen spiegelbeeld. Ben ik dat? Oh mijn God, ik ben mismaakt, bijna een kermisattractie. Ik ben niet meer die sterke, stoere vrouw die nooit opgeeft.

En hé, misschien hebben jullie wel allebei geen behoefte aan seks, maar wel aan een warme hug. Ook goed toch? Het is zoals jullie het ervaren! Niks moet! Als je je er maar prettig bij voelt!

‘Na bijna tien jaar ups en downs kwam de diagnose ‘uitzaaiingen in de botten’. Dit is het einde! De impact is deze keer groter en intenser. Maar op een of andere wonderlijke manier krijg je de kracht om ook dit aan te kunnen.

Zo goed mogelijk heb ik haar bijgestaan in deze, ook voor mij, maar zeker voor haar, niet gemakkelijke periode. Wat ik heb meegemaakt en doorstaan valt in het niet bij wat Anke is overkomen. Ik geloof ook dat we nader tot elkaar gekomen zijn omdat we samen zijn opgetrokken en zo elkaar nog beter zijn gaan leren kennen, waarderen en respecteren.

In hetzelfde gesprek waarin een vrouw haar diagnose te horen krijgt, wordt een aanvang gemaakt met het plannen van de verdere behandeling. Onmiddellijk werpen zich daarbij essentiële vragen op: “Is het mogelijk om de borst te behouden, of is het beter om de borst te amputeren?

Erfelijkheidsonderzoek kan duidelijkheid verschaffen over het al of niet aanwezig zijn van een erfelijke aanleg voor borstkanker. Dat onderzoek wordt verricht op de afdeling Klinische Genetica. Hiervoor is een verwijzing via de behandelende arts/oncoloog nodig.

Het tijdelijk uitschakelen van de eierstokfunctie kan gepaard gaan met overgangsverschijnselen. Na het staken van de injecties kunnen vrouwen op termijn weer gaan menstrueren (en dus vruchtbaar zijn!) als ze nog niet van nature al in de overgang geraakt zijn. Dan verdwijnen vaak ook de overgangsklachten. Bespreek de consequenties van het stoppen van de injectie met de arts.

Tijdens de 25 daagse chemokuur die ik gelijktijdig naast de evenzovele bestralingen volgde werd ik steeds misselijker. Elke morgen en avond als ik het witte bakje van de afhaal Chinees, waarop ik met zwarte stift chemo had geschreven uit de kast pakte, begon het.

Blijf zoveel mogelijk sporten. Zoek begeleiding als het niet zelfstandig lukt. Ik ben zoveel mogelijk blijven hardlopen en ik ging naar de fitnessschool. Tijdens de bestralingen heb ik het hardlopen naar twee keer per week opgehoogd en na de bestralingen drie keer per week. Hierdoor blijf je zoveel mogelijk in conditie en dat draagt bij aan je herstel. Het is wel belangrijk dat je goed naar je lichaam luistert.

Moeheid, allesomvattende moeheid, dag in, dag uit. Dit stukje is geen klacht, maar om duidelijk te maken wat twee jaar achter elkaar chemo met je doet. Het heeft een grote impact op alles wat ik doe. Vooruit plannen, niet teveel achter elkaar, want dat trek ik niet.

Ik probeer te ontdekken wie of wat me het meest irriteert, verdrietig maakt of anderszins mijn stemming beïnvloedt. Ik houd daar dan rekening mee, of probeer het te vermijden. Ik heb bijvoorbeeld meer last van stemmingswisselingen als ik onvoldoende heb geslapen.

Samen met vriendin Bushra begon ik uit te zoeken wat ik het beste zou kunnen eten en kwam erachter hoe gezond bepaalde noten en zaden zijn. Braaf begon ik elke ochtend een lepel van alles te nemen, zoals gojibessen en zonnepitten.

Als je ziek wordt, krijg je te maken met allerlei extra kosten. Kosten die niet worden vergoed door de ziektekostenverzekering, kunnen aftrekbaar zijn voor de inkomstenbelasting onder de noemer ‘uitgaven voor specifieke zorgkosten. De laatste jaren zijn steeds meer aftrekposten geschrapt. Daardoor is de lijst met aftrekbare kosten een stuk korter geworden dan een aantal jaren geleden.

Door de anti-hormoonkuur kwam ik vervroegd in de overgang, met bijbehorende klachten: nachtzweten, gewrichtspijn, slappe banden in mijn bekken, opvliegers, slapeloosheid, obstipatie. Klachten die gewoonlijk niet bij mijn leeftijd passen. Mensen kijken me vreemd aan als ik begin te puffen en zweten in een warenhuis.