Ondanks de kanker toch een fijn seksleven
‘Ja, intimiteit is veel belangrijker geworden dan seks. Wat merk je nu dubbel hoeveel je van elkaar houdt. Zelf heb ik vrijwel geen zin meer in seks, niet zoals we gewend waren. Mijn hele lijf zit vol met gif, vanwege de chemo. Ik moet al mijn handen wassen als ik een chemo-pil aangeraakt heb! Wat betekent het dan voor mijn man als hij in me zou gaan? Ik wil niet dat hij in aanraking komt met de chemo, dat is toch puur gif!
In het begin van de ziekte denk je allebei niet aan seks. Je bent met zoveel dingen tegelijk bezig: hoe gaat de ziekte zich ontwikkelen? Hoe bereid ik mijn kinderen erop voor? Ik wil ze troosten en leren het met elkaar te accepteren. Er moeten dingen geregeld worden, bijvoorbeeld de uitvaart, mocht die zich al snel aandienen. Ja, misschien leef je wel langer, maar toch: er moeten dingen geregeld zijn!
Na verloop van tijd ga je toch weer enigszins aan seks denken, maar op een andere manier. Ik had ook het gevoel van: hé, ik heb kanker, maar mijn man niet! Hij heeft toch ook zijn gevoelens! Ook al zei hij dat het voor hem niet zo belangrijk was, hij dacht alleen aan mij.’
‘Wij hebben een tussenweg gevonden. Ik hou van ondeugende dingetjes, vind het leuk om hem uit te dagen. Ik knijp zachtjes in zijn billen, wrijf over zijn kruis en knijp zachtjes in zijn penis. Ja, hij raakt heel snel opgewonden. Zeker omdat we het niet te vaak doen, is het des te spannender. Omdat hij dan al behoorlijk horny is, hoef ik maar kort te trekken en is het voor mij niet zo vermoeiend. Soms maakt hij het zelf af, maar we genieten hier beiden van. De blik in zijn ogen, ik kan er zo van genieten, helemaal voldaan!
Bij mij wrijft hij over mijn clitoris en dat geeft me een warm en fijn gevoel. Ik wil niet dat hij er met zijn vingers ingaat, dat vind ik niet prettig. Vroeger gebruikte ik een glijmiddel, maar ik heb daar nu niet zo’n behoefte meer aan.
Ik ben zo blij dat we ondanks de kanker toch nog een fijn seksleven hebben, gewoon op onze eigen manier. En dat we er met elkaar over kunnen praten. Het maakt ons gelukkig en je merkt hoeveel we van elkaar houden, de manier waarop we elkaar aankijken, elkaar strelen. Ik hou zo van mijn mannetje en hij van mij!
Lieve allemaal, probeer het taboe te doorbreken! Praat met je partner, over wat jullie samen nog prettig zouden vinden. En praat met vrouwen/vriendinnen die ook kanker hebben. Hoe gaan zij met seksualiteit om? Misschien kunnen we van elkaar leren. En hé, misschien hebben jullie wel allebei geen behoefte aan seks, maar wel aan een warme hug. Ook goed toch? Het is zoals jullie het ervaren! Niks moet! Als je je er maar prettig bij voelt!’
Roos, 60
