Notities van een groepsgesprek
‘Door de ziekte verander je in allerlei opzichten. Je moet andere rollen aannemen. Ook je seksuele rol moet je hervinden. Ik ervaar dat ik mezelf weer opnieuw moet ontdekken omdat ik zo ben veranderd. Ook ten overstaan van mijn man. Het voelt als “vreemdgaan met dezelfde”. Wij ervaren dat beiden als positief. Je moet weer opnieuw aan het werk.’
‘Veranderingen op seksueel gebied komen sowieso als je ouder wordt, maar nu beland je heel plotseling in zo’n situatie.’
‘Ik ben 20 kg zwaarder geworden en vind mezelf onaantrekkelijk. Ik mis als single vrouw de intimiteit ontzettend. Ik ga elke avond alleen slapen en word elke ochtend alleen wakker.’
‘Het gaat niet echt goed maar zo’n groot probleem is het nou ook weer niet.’
‘Moet ik niet gewoon heel blij zijn dat ik leef? Is seks dan wel een relevant onderwerp om te bespreken?’
Verwijten
Man: ‘Ik vind het moeilijker om erover te praten dan mijn vrouw. Zij verwijt mij ook vaak dat ik iets niet goed doe. Ik vorm dan het probleem, ik moet er iets aan doen.’
Zijn vrouw: ‘Als ik zeg: “Ik vind het fijn als je dit of dat doet”, dan kan dat als kritiek opgevat worden. Ik probeer het echt niet als verwijt te brengen.’
Man: ‘Soms komt je kritiek allemaal tegelijk en dan wordt het teveel voor mij. Help mij door concreet te zijn. Wat is het dat je precies wilt?’
‘Zeker nu het mooi weer is, gaat mijn man veel meer letten op borsten. Het ernaar kijken, het zien, het benoemen waardoor ik denk dat hij de mijne mist. Maar misschien deed hij dat voorheen ook al en was ik me er niet zo bewust van. Er zijn natuurlijk ook andere manieren om dat te compenseren. Je kunt bijvoorbeeld samen plaatjes op internet gaan bekijken voordat je seksueel contact hebt met je partner.’
Man: ‘Ik ben absoluut geen borstenman, maar sinds mijn vrouw acht jaar geleden borstkanker kreeg, ben ik wel meer op borsten gaan letten. Niet om de borsten op zich, maar om het eventuele verhaal dat erachter kan zitten. Gek hè, terwijl ik bij mijn vrouw echt niets mis. We hebben het fijn samen.’
Vrouw: ‘Ik geloof niet dat mijn man het echt mooi vindt dat ik maar één borst heb.’
Haar man: ‘Ik heb echt geen ander gevoel gekregen.’
Aanraken
‘Mijn borst is nog maar net geamputeerd dus alles is nog erg gevoelig. Mijn man raakt me daar dus niet aan. Voor hem is het geen probleem. Hij let er niet zo op. Hij kocht laatst ook een kledingstuk voor mij dat twee maten te klein was. Zo goed kijkt hij dus.’
Man: ‘In het begin, vlak na de amputatie, had mijn vrouw pijn. We hebben het toen langzaam samen verkend, het feit dat de borst weg is, het litteken. Ik ben er nu aan gewend. Het heeft een plekje gekregen.’
Zijn vrouw: ‘Ik heb hem toen wel gevraagd – een soort van toestemming gegeven – om het litteken aan te raken.’
‘Ik ben vrij snel na de bestraling naar de fysiotherapeut gegaan. Zij raakte het litteken aan om het soepel te maken. Dat helpt wel, als iemand het al heeft aangeraakt.’
‘Ik vraag mijn man ook altijd om mijn oksels te scheren, omdat ik er zelf door de operatie en het okseltoilet moeilijk bij kan. Hij doet dat al jaren en dat helpt je ook op het gebied van intimiteit.’
‘Ik durf het zelf soms nauwelijks aan te raken. Dat heeft tijd nodig. Je voelt je dus ook niet in een keer weer sexy.’
Minder gevoel
‘Aan de zijkant van je prothese is het wel nog een beetje gevoelig en dat kan alleen maar fijner worden. Ook dat is een proces, om dat soort plekjes te vinden.’
Vrouw: ‘Mijn zoontje is nog klein en ik ben net begonnen om mijn werk weer op te starten. Ik weet niet waar ik de energie vandaan moet halen om mijn man te masseren.’
Andere vrouw: ‘Ik word al moe bij de gedachte.’
Vrouw: ‘Als je ’s avonds heel moe bent, kun je het ook ’s ochtends doen. Dan is je hormoonspiegel ook actiever.’
Lees meer over het thema ‘seksualiteit’
