Gemoedsrust

‘Ik bereid me altijd goed voor. De avond voor een consult of uitslag ga ik met mijn notitieboekje zitten. Ik ga door een denkbeeldige lijst met vragen en schrijf beknopt op wat er in de tussenliggende tijd opmerkelijk was. Hoe reageerde ik op een bepaalde kuur? Hoe energiek of moe was ik? Hoe was mijn nachtrust? Had ik behoefte aan rust gedurende de dag? Hoe zit het met mijn eetlust? De klachten zet ik puntsgewijs in mijn boekje, plus de vragen die door het lezen van artikelen of het praten met andere vrouwen naar voren zijn gekomen. Dat boekje heb ik altijd bij me als ik naar het ziekenhuis ga. Tijdens het consult vraag ik mijn oncoloog naar mijn bloedwaarden en tumormarkers (zie uitleg hier) en noteer deze. Op die manier heb ik het gevoel dat ik meedenk en kan ik altijd terugkijken en vergelijken. Dat geeft me overzicht en (gemoeds)rust.

Naarmate de tijd verstrijkt, wordt het moeilijker om altijd iemand mee te nemen naar een consult. Zeker nu ik zonder chemokuur ben, ga ik vaker alleen. Maar het is erg fijn als er wél iemand meegaat. Samen hoor je meer – zeker als ik zenuwachtig ben voor de uitslag van een scan – en het is zo prettig om eenmaal thuis dingen samen op een rij te zetten.’

Marijk, 58