Je kunt je uitleven met allerlei kleurtjes. Voor mij was het heel belangrijk om constant een kleurtje te hebben op mijn nagels, zodat ik niet elke keer geconfronteerd werd met mijn grijze nagels.

Meditatie heeft mij echt door de behandelingen heen geholpen. Het heeft me geleerd mijn situatie te accepteren en alles te nemen zoals het komt. Regelmatig voelde ik me te belabberd om er echt voor te gaan zitten. Toen was de Calm-app echt een uitkomst. Dat is een meditatie-app, waar een fijne stem je door de meditatie heen leidt.

Ik ben tijdens de chemo’s flink vergeetachtig geweest en was duidelijk veel minder scherp dan ik daarvoor was. Dit vond en vind ik het moeilijkst om mee om te gaan. Tijdens de kuren heb ik het kunnen accepteren. Daarna maakte ik me zorgen of de vergeetachtigheid en het gebrek aan scherpte blijvend zou zijn.

Ik had vaak darmkrampen en moest de eerste paar dagen in de buurt van de wc kamperen omdat er ongeveer om het kwartier weer wat uitkwam. Oreganothee zou helpen. Nou, dat spul deed bij mij echt wonderen, de krampen stopten meteen

Trek je er niets van aan als anderen vinden dat je iets anders en/of gezonder moet eten, want het gaat om jou. Je kunt beter iets eten wat binnen blijft en waar je nog iets aan hebt, dan dat je tegen je zin heel gezond eet maar dat later weer uitspuugt. Middeltjes tegen misselijkheid: cola, gember, muntthee, venkelthee, vanillevla of vanilleyoghurt.

We hebben het wel eens over haar begrafenis gehad. Ik vroeg wat ze dan graag zou willen. Ze wilde een boek waarin iedereen wat schrijft en mooie herinneringen ophaalt. Ik dacht: waarom wachten tot haar begrafenis? Ik heb dat boek voor haar 35e verjaardag gemaakt. Het is fantastisch wat daar allemaal in beschreven staat en dat ze dat nog zelf heeft kunnen lezen.

‘In de periode direct na de diagnose “uitzaaiingen”, kreeg ik ontzettend veel visite over de vloer. Zelfs zoveel dat mijn dochter zich afvroeg of ons huis nog wel van ons was.’

Het gaat om wat ik voel en dat gevoel dat ik uitverkoren was om deze ziekte te mogen dragen was zo sterk dat het eerste wat ik zei toen ik het hoorde was: ‘Alhamdoelillah’, dat betekent Godzijdank. Ik had heel lang haar. Dat heb ik afgeknipt omdat ik wist dat het door de chemo zou uitvallen. Daarna ben ik een hoofddoek gaan dragen. Enerzijds omdat ik er nu echt voor koos, anderzijds omdat ik mijn kaalheid zo kon verbergen.

‘De wetenschap dat ik niet meer te genezen ben en niet weet hoelang het nog goed zal gaan, zorgt bij mij voor veel onzekerheid. Iedere drie maanden krijg ik een scan.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua. Vulputate enim nulla aliquet porttitor lacus luctus. Etiam tempor orci eu lobortis elementum. Varius vel pharetra vel turpis nunc eget lorem. Sollicitudin tempor id eu nisl nunc mi ipsum faucibus vitae. Neque volutpat ac tincidunt vitae semper quis lectus.

Op 19 mei 2023 organiseerden we met- en voor vrouwen met een Islamitische achtergrond een bijeenkomst over borstkanker. We doen het nog een keer!

Zou niemand daar dan last van hebben? Dat je de grip kwijt raakt, in het ziekenhuis? Ik ben natuurlijk die control freak die dat niet kan, alles zen over je heen laten komen. Adem in, adem uit. Meebuigen. Nog verder buigen. Ietsje verder nog.

Daarna mogen Pierre en ik plaatsnemen in een wachtruimte. Een ruimte die met vrolijke kleuren, grote raampartijen en grenzend aan een groenstrook, in ieder geval niet negatief aanvoelt. De ruimte zit vol, héél vol. Onbewust scan ik de wachtenden. Jong, oud, man, vrouw, samen, alleen.

Ik krijg complimenten van mijn huisgenoten: ‘Je eet als een slootgraver’ en: ‘Hé mam, je loopt niet meer zo oenig’. De oncoloog belt en stelt een lagere dosering voor. Daar ga ik hem aan houden.