Maar ik was niet bang. Ik had het warm, terwijl het op die operatiekamer juist koud is. Iedereen glimlachte naar me, met grote blauwe ogen. Ik ben geopereerd door engelen.

Ze heeft mijn haar mogen afknippen, waarna mijn vriend Wouter alles heeft afgeschoren. Ze zag mij met m'n kale hoofd en ook als ik me echt ziek voelde. En als ze daar dan verdrietig van werd, dan mocht dat gewoon, want verdriet hoort erbij.

Ik begon me misselijk te voelen, had geen trek in eten, terwijl er hordes familieleden langskwamen die allemaal eten meebrachten. Het lijkt net of je van eten beter wordt. Was dat maar waar!

“Ma, pa, ik ben net van het ziekenhuis en ik heb gehoord dat ik volgende week hier (met mijn hand lichtjes op mijn borst) een operatie heb omdat ze hebben gezien dat ik ziek ben daar….”

Ze letten ook steeds op je. Als je gaat dansen tijdens een feestje denken ze: “O, ze is ziek maar ze danst wel. Of ze draagt wel chique kleding ondanks haar operatie”.

Dat wil niet zeggen dat ik voorheen een slecht mens was, maar ik heb deze ziekte gekregen omdat God mij liefheeft, heel veel van mij houdt en denkt dat ik dit aankan. Mijn zonden worden mij vergeven door dit lijden.

Cultuur en religie zijn zo met elkaar verweven dat je eigenlijk heel “sterk” wordt opgevoed. De uitspraak: “Allah belast een ziel niet meer dan wat binnen haar vermogen ligt”, wordt met de paplepel ingegoten. Dit geloof is zo diep dat je het zelfs in je botten voelt.

Ik praat makkelijker in het Arabisch dan in het Nederlands. Maar naar mijn moeder kon ik mezelf niet goed uiten. We spraken een andere taal in onze eigen taal.

We vullen elkaar heel goed aan. Ik denk dat dit niet alleen komt door onze ziekte, maar ook omdat we goed bij elkaar passen vanwege de overeenkomsten. We hebben dezelfde cultureel-religieuze achtergrond, we zijn ongeveer even oud, we hebben allebei kleine kinderen.

Het gaat om wat ik voel en dat gevoel dat ik uitverkoren was om deze ziekte te mogen dragen was zo sterk dat het eerste wat ik zei toen ik het hoorde was: ‘Alhamdoelillah’, dat betekent Godzijdank. Ik had heel lang haar. Dat heb ik afgeknipt omdat ik wist dat het door de chemo zou uitvallen. Daarna ben ik een hoofddoek gaan dragen. Enerzijds omdat ik er nu echt voor koos, anderzijds omdat ik mijn kaalheid zo kon verbergen.