Mama heeft ander haar

Els kreeg in 2009 borstkanker. Ze was toen 34. Dochter Veerle (toen 1) was nog te klein, maar zoon Coen (toen 4) maakte regelmatig ontwapenende opmerkingen. Els schreef ze op. Pas na haar behandelingen ontstond het idee om iets met de uitspraken te doen. Met hartsvriendin Tanja maakte ze een boekje: Bedje op de bank voor mama.

Positieve draai

Els: ‘Borstkanker heeft enorme impact op een gezin, zelfs voor een kind van 1. Alles verandert. Hoe bied je dan structuur om die periode door te komen? Toen ik borstkanker kreeg, was er weinig voorhanden om mijn kinderen voor te lichten wat er met mij gebeurde. Na mijn behandelingen kreeg ik weer energie. Ik wilde weer een positieve draai aan mijn leven geven. Toen ontstond het idee voor het boekje, speciaal voor kinderen tussen 3 en 6 jaar. Voor mij was het ook een manier om te verwerken wat ik allemaal heb meegemaakt.

Ik heb Tanja gevraagd of ze tekeningen bij mijn teksten wilde maken. We kennen elkaar al van de middelbare school. Toen ik ziek was kwam ze vaak bij mij thuis. Ze ving de kinderen mee op en gaf me steun.’

Vriendinnen-momenten

Tanja: ‘We hebben eerst een draaiboek gemaakt, een storyboard. We hebben het formaat en de titel bepaald, het aantal pagina’s, het aantal tekeningen. De kinderen in het boek dragen de echte namen van Els’ kinderen. Dat vinden ze hartstikke stoer , dat ze zelf de hoofdrol spelen.

Ik vond het niet zwaar om voor dit boekje tekeningen te maken, ook al is het onderwerp best heftig. Het voelde als een natuurlijk proces. We kennen elkaar goed. Bovendien is Els heel positief ingesteld. Een echte doorzetter. We hebben ook veel gelachen samen. Het was heel leuk om er samen aan te werken. We hebben er echt vriendinnen-momenten van gemaakt, met weekendjes weg, samen koken en lange wandelingen.’

Rijm

Els: ‘Mijn broer en een goede vriendin werken in het basisonderwijs. Hen hebben we gevraagd of het boek ‘kids proof’ is. De termen ‘kanker’ en ‘chemo’ komen er niet in voor. Mijn kinderen zei dat niets. Voor hen was het heel concreet: mama is ziek, ze krijgt medicijnen en ze wordt kaal. De teksten hebben we uiteindelijk op rijm gezet. Dat leest prettig voor.’

‘De medicijnen maken mama beter,
maar ook misselijk en moe.
Daarom helpt iemand in huis of
moeten we soms naar de oppas toe.

 Dat vond ik in het begin niet
leuk en niet fijn.
Met een bedje op de bank kan
mama toch bij ons zijn.’

Ander haar

Els: ‘Kinderen gaan vaak heel praktisch met veranderde situaties om. Toen ik een pruik droeg, zei mijn zoon tegen een vriendinnetje: ‘Je mag best komen spelen, maar mijn moeder heeft wel ander haar.’ Dat vond dat meisje geen probleem: ‘Mijn moeder heeft ook wel eens ander haar. Soms heeft ze blond haar en dan weer niet.’ Daarmee was het onderwerp afgesloten.

Emotioneel

Els: ‘Toen we de proefdruk binnen kregen, ben ik met de kinderen op de bank gaan zitten en heb ik het boekje voorgelezen. Dat was best een emotioneel moment. Coen zei: ‘Dat gaat over ons, hè mama?’ Hij was er heel trots op. Ze hebben er nog regelmatig naar gepakt. Het heeft hen op een bepaalde manier steun gegeven. Ook van andere moeders met borstkanker krijgen we die reacties.’

Tip

Els: ‘Goede voorlichting is heel belangrijk: kinderen uit een oudere groep hadden uit bezorgdheid aan mijn zoontje gevraagd of ik ook dood zou gaan. Hij was daar behoorlijk overstuur van. Ik had er totaal niet bij stilgestaan om dat met hem te bespreken.’

---

Lees meer over het thema ‘Kinderen en kleinkinderen’